Woensdag 15 augustus
We vertrokken om 12.00 uur uit Artvin. Gelukkig hadden we van tevoren
besproken, want de populaire bus werd uiteindelijk met 24 mensen
volgeladen.
Een lange rit door de kloof Coruh. Een deel van de kloof wordt veranderd
in een stuwmeer. De rit ging naar Yusufeli, een middelgroot bergplaatsje
met een goede temperatuur en een verkoelend windje. Het zweterige warme
weer hebben we nu achter ons gelaten.
Het hotel ligt boven de forelrijke rivier Barhal.
Donderdag 16 augustus
We maakten er een rustdag van door rustig een wandeling te maken langs
de rivier de Barhal. Na ongeveer een uur wandelen hebben we een rustig
schaduwplekje gevonden aan de schone rivier. Dick heeft z'n zwemkunsten
nog even aan de plaatselijke jeugd vertoond en een overmoedig jongetje uit
het water gevist.
Vrijdag 17 augustus
Een prachtige busrit gemaakt van Yusufeli naar Erzurum. Eerst door
droog, canyonachtig landschap. Daarna kwamen we uit op een hoogvlakte
boven de 2 km, mooi groen en omzoomd door hoge bergen van ruim 3000 m.
Erzurum ligt op deze hoogvlakte en heeft een aangenaam warm zomerklimaat.
Een onweersbui bracht ons ’s middags afkoeling.
Het goedkoopste hotel tot nu toe gevonden, f 15 per nacht, met douche maar
zonde w.c.
Het percentage zwaargesluierde vrouwen is hier veel hoger dan in de andere
delen van Turkije. Bovendien zagen we enige vrouwen in een soort
jutezakken sluier lopen, waarvan we denken dat ze van vlas gemaakt zijn.
We hebben bezoeken gebracht aan twee oude koranscholen en een oude moskee.
Vervolgens naar de burcht gegaan en vanuit de Minaret/uitkijktoren de
hoogvlakte bewonderd waarin Erzurum ligt met rondom de hoge bergen. De
suppoost stuurde Dick de hoge muren op om z zijn handen vrij te hebben
voor Willemijn. Hij had nl. de smaak te pakken gekregen toen bij het
afdalen in de uitkijktoren het licht uitviel. Willemijn is nog nooit zo
goed begeleid de trap afgekomen en de suppoost kreeg van Dick een
welverdiende fooi. Uit dankbaarheid heeft hij ons daarna uitgebreid met
zijn stoppelbaard geknuffeld.
Al slenterend werden we aangesproken door een Belgische Koerdische Turk
die ons bij een kopje thee uitgebreid zijn levensverhaal heeft verteld.
Hij vond het ook weer leuk Vlaams/Nederlands te spreken.
`
a
|
let
op tekst bij het handje!
|