DAG 18

Tinerhir


oase
Dinsdag 20 juli 1999, de achttiende dag (Tinerhir)

Wat een spektakel met de bussen. Het begon met missen van een plaats in de CTM bus naar Tinehir. De doorgaande bus liet geen passagiers uit in Ouarzazate en daar zaten we mooi mee. Nooit meer met de CTM bus, maar dan liever met een goedkope privébusmaatschappij die via de zgn. Gare Routières de verschillende steden aan doet. Om half één ging gelukkig onze bus en ons werd geadviseerd 12 uur bij de bus te zijn. Vijf over 12 zaten we in de bus en dat was wel nodig ook, want de bus liep helemaal vol. De politie kwam voor het vertrek nog even een kijkje nemen zodat buiten het hek van het busstation en ook buiten het gezicht van de politie de resterende passagiers, eenvoudige Berbers in dit geval, meegenomen moesten worden. Zij moesten genoegen nemen met staanplaatsen. In dorpen waar de politie de bus zou kunnen zien, doken zij, als kinderen op een schoolreisje, onder de banken. Bij de tussenstops was ook nog het nodige lawaai en we zagen dat "onze reisbegeleider" een soort knuppeltje bij zich droeg waar kennelijk een bepaalde dreiging van uit ging. Later bleek het knuppeltje een andere functie te hebben. In Tinerhir hebben we ons laten ompraten een duurder hotel met zwembad met airco en balkon te nemen. We hebben ervan genoten, want 's avonds hebben we ons privé dineetje op het balkon met ondergaande zon in het oosten over de Hoge Atlas en uitzicht over de Kashba en de palmentuinen genoten. Een dineetje met stokbrood, Edammer kaas en een flesje wijn (uit Ouarzazate). .

Voor andere keuze, klik op de volgende links

homepage
marokko
vorige dag
volgende dag