Dag 17

Ouarzazate


muzikant bij stopplaats
Maandag 19 juli 1999, de zeventiende dag (Ouarzazate)

Na een prachtige rit door oneindig gevarieërde maanlandschappen zijn we midden op de dag in Ouarzazate aangekomen.Op weg naar Ouarzazate hebben we een klein toeristenbusje van de helling zien schuiven en optakelen en wij prezen ons gelukkig door een ervaren buschauffeur te worden gereden. Voor het eerst een luxe bus van C.T.M., alleen deze bus had geen airco. Thuis schrijf ik wel een brief. Voordat we daar nog wat meer over vertellen willen we nog iets schrijven over de derdewereld geluiden uit Marrakesh. Eigenlijk moet je niet alleen foto's mee terug nemen, maar ook de geluiden die je tegemoet komen opnemen. Over de geur hebben we het al eerder gehad. Geluiden van brommers, fietsbellen, schreeuwende mensen, gefluit van politieagenten, optrekkende auto's en nog veel meer horen wij in een afwisselende samensmelting van wat wij lawaai noemen. En dan de warmte in Ouarzazate. De wind geeft geen verkoeling, want de wind is een warme wind. De hotelkamer houdt meer de warmte vast dan de koelte en als je op de matras gaat liggen, heb je de idee op een elektrisch verwarmd matras te liggen. Alleen nat onder de douche vandaan en zo rustig mogelijk liggen op het bed kan je enige tijd respijt geven voordat je weer een natte rug krijgt. In de avond hebben we op een dakterrasje om een uur of tien van een "zwoel"windje kunnen genieten. We hebben in de namiddag een mooie oude kashba bezocht gebouwd van geel/rood leem. Een gedeelte is gerenoveerd en geeft een mooie indruk van het doolhofstelsel van gangetjes en kamertjes. 's Avonds twee blikjes bier gekocht en heimelijk op een terras (camouflé s.v.p.) met een pizza en tagine opgedronken.

Voor andere keuze, klik op de volgende links

homepage
marokko
vorige dag
volgende dag