Woensdag 22 augustus
We hebben een snelle bus naar Cappadocia en komen terecht in het
plaatsje Goreme. Een goedkoop, niet al te schoon pension hebben we
gevonden. We krijgen meteen een hele goede indruk van Cappadocia door een
bezoek aan het Openlucht Museum. Grappig is de imitatie van de
Byzantijnsche kapelletjes uitgehouwen in het tufsteen met Byzantijnsche
fresco's van ruim 1000 jaar. Compleet met pilaren die geen functie hebben.
We merken aan de prijzen dat we hier in een streek komen waar meer
toeristen komen dan we gewend zijn. Alles is gewoon twee keer zo duur
vergeleken met b.v. Kayseri. Veel blote benen, shorts, backpackers.
Hopelijk mooie muziekcd's gekocht.
Donderdag 23 augustus
We hebben besloten met een scooter het landschap van Cappadocia te
doorkruisen. We huren een scooter tegen allerlei voorwaarden waarbij we
volledig "responsible" zijn voor de scooter en voor onszelf.
Extra verzekering afsluiten kan niet in Turkije.
We gaan voorzichtig op weg naar een ondergrondse stad. Bij de ingang
probeert een gids ons bang te maken dat we kunnen verdwalen in de
ondergrondse stad. "So we need a guide. Maar alles valt heel erg mee.
De weg is keurig netjes aangegeven met pijlen. We zijn zeer onder de
indruk van de stad waar wel drie verdiepingen in voorkomen. Met vele
gangen, kamers, keukens, ventilatiekanalen, zelfs stallen voor dieren.
Daarna een lange rit met een middagpauzelunch in een onbetekenend
dorpje. Het broodje met kaas en tomaat werd door de plaatselijke
kruidenier persoonlijk klaar gemaakt.
Na een uur kwamen we aan in Urgup en zagen een bord met "point of
view". Bij aankomst beneden boden meteen Turkse jongetjes hun
diensten aan, maar we wisten niet waarvoor. We zijn ze min of meer
ontvlucht en een kopje thee gaan drinken in het park.
Lezing in de gids vertelde ons dat de diensten werden aangeboden voor
begeleiding in de 700 m lange tunnel naar het uitzichtspunt aan de top.
Het volgende bezoek was aan een oud monnikenklooster in Zelve. Die gaf
ons een goede indruk van het wonen in grotten.
De laatste rit voerde door een landschap met stenen champignons, hoge
falussen en tientallen zgn. schoorsteenhuisjes.
Vrijdag 24 augustus
We hebben een lange reis in het vooruitzicht die vlot verliep.
Negen uur hadden we de bus in Goreme, kwamen 12.40 uur in Konya aan en
konden 20 minuten later een rechtstreekse bus nemen naar Denizli, waar we
om acht uur aankwamen. Hier waren opvallend veel "huslers" voor
de taxi's, voor accommodatie en busondernemingen.
Volgende stap was naar Pamukkale met een minibus. Een jongen bood ons
goede accommodatie aan in Pamukkale voor weinig
geld. Hij bleek dat ook
waar te kunnen maken.
|
let
op tekst bij handje!
|