Dinsdag 27 juli 1999, de vijfentwintigste dag (Tafraoute)
We beginnen goed gebruik te maken van het fenomeen grand taxi. Dat zit zo.
Een grand taxi is meestal een oude Mercedes of Peugeot 504 stationcar die een vaste route rijdt tegen een vast tarief. Vaak herken je aan de kleur van de taxi de vaste route die gereden wordt. Als er zes mensen beschikbaar zijn, kan de rit beginnen. In een Mercedes is dat behoorlijk proppen. In de Peugeot gaat dat veel gemakkelijker en neemt de chauffeur er onderweg nog wel eens twee bij, zodat we met zijn negenen totaal in de auto zitten. Soms gaat hij met minder op stap en hoopt misschien onderweg nog een passagier op te pikken. Als het lange wachten je erg verveelt, kan je ook onderhandelen om de lege plaatsen geheel of gedeeltelijk te betalen. En zo reden we vanmorgen al om halfnegen van de grand taxi standplaats in Agadir volgepropt in een Mercedes 78 km naar Tiznit voor 23 Dh p.p. Daar moesten we de blauwe taxi nemen en na slechts 10 minuten wachten waren er zes passagiers en reden we 105 km voor 35 Dh p.p. naar de plaats van bestemming, Tafraoute.
Dit plaatsje is mooi gelegen tussen geërodeerde rotsformaties op een hoogte van ruim 1000 m. Om er te komen moesten we enkele passen nemen met fraaie uitzichten naar het dal naar de kust.
Aangenaam gewandeld in het dorpje.